Z okazji wystawy poświęconej swemu wybitnemu francuskiemu poprzednikowi przyjeżdża do Rzymu znany amerykański architekt. Towarzyszy mu młodsza o 26 lat piękna żona. Na tle niezwykłych, zniewalających urodą rzymskich zabytków rozgrywa się dramat człowieka, u którego artystyczna niemoc, zanik twórczej inwencji postępuje równolegle z dziwnymi dolegliwościami gastrycznymi i jednoczesną obsesyjną podejrzliwością wobec swej atrakcyjnej żony. Czas akcji – symbolicznie ujęty w dziewięciomiesięczną ramę – od chwili zapłodnienia do narodzin dziecka i jednocześnie śmierci bohatera – naznaczony jest powolną, narastającą destrukcją osobowości bohatera. „Wielka sztuka i mała filozofia, cywilizacja i obłęd – tak można najkrócej powiedzieć o tym niebanalnym i atrakcyjnym filmie” – napisał jeden z krytyków.