Rok 1939. Poszukując rodziców, Andrzej usiłuje się przedostać do okupowanego przez Rosjan Lwowa. Na granicy wpada w ręce NKWD. Po groteskowym śledztwie zostaje skazany na śmierć, potem ułaskawiony i zesłany do łagru na dalekiej północy. Tam szybko stacza się na dno egzystencji. Wybawieniem okazuje się choroba – cynga, rodzaj syberyjskiego szkorbutu, któremu towarzyszą zaburzenia osobowości. Andrzej trafia na oddział psychiatryczny łagrowego szpitala, którego ordynatorem jest świetnie niegdyś zapowiadający się psychiatra.