Czarnobiały film, który przyniósł François Truffautowi niespodziewany sukces, trzyma sie autentycznej relacji lekarza Jeana Itarda, który w 1789 roku w lasach środkowej Francji znalazł zdziczałego chłopca, wziął go do siebie i wbrew sceptycyzmowi swych kolegów wychował go na „człowieka”. François Truffaut wyraża w tym filmie przekonanie, że człowiek staje się człowiekiem dopiero przez kontakt ze społeczeństwem, przez pociąg i miłość do ludzi.