Koniec lat 30. XX wieku. Ślązak z krwi i kości, Wilek Lizoń, wraz z trupą aktorsko-cyrkową wystawia na podwórkach górniczych kamienic przedstawienie, którego głównym bohaterem jest niejaki Franciszek Buła, postać z ludowych opowieści. Historia Buły rozpoczyna się w czasach powstań śląskich. Podwórkowi artyści przedstawiają w żywych obrazach lata szkolne Franka, pracę w kopalni, działalność komunistyczną, więzienie i ciągłą biedę. Fantazja miesza się z rzeczywistością.