Dwa lata po zakończeniu rewolucji 1956 roku na Węgrzech jej echa jeszcze nie przebrzmiały. Jednak wolność słowa i wolność jednostki to nadal tylko puste słowa. W tym czasie młoda, krytyczna wobec ustroju i stosunków społecznych dziennikarka – Eva bezskutecznie poszukuje pracy. W końcu, dzięki poparciu redaktora naczelnego zostaje przyjęta do zespołu redakcyjnego periodyku „Prawda”. Spotyka tam Livię, z którą później dzieli redakcyjny pokój. Livia jest atrakcyjną kobietą, żoną oficera, żyjącą w zdawałoby się szczęśliwym związku. Nie domyśla się, że koleżanka zza biurka, która jest lesbijką, skrycie się w niej podkochuje. Między kobietami zawiązuje się z czasem subtelna nić sympatii. Jej emocjonalne zabarwienie niepokoi, a zarazem intryguje Livię. Ich wzajemne przyciąganie i odpychanie, budzące się namiętności i rozterki przeplatane coraz większą zawodową frustracją Evy, doprowadzają do jakże nieodwracalnych w skutkach wydarzeń.