Film jest pierwszym z tzw. trylogii pionowej Bergmana, następne to „Goście Wieczerzy Pańskiej” i „Milczenie”. Bohaterka filmu, Karin cierpi na schizofrenię. Spędza kilka dni w letnim domku na skalistej wyspie. Razem z nią są tutaj jej mąż – lekarz, kilkunastoletni brat i jej ojciec, znany pisarz. Jej choroba wyzwala wśród obecnych różne postawy, egoizm ojca, obojętność męża. Tylko jej młody brat stara się zrozumieć siostrę.