Wielotomowa powieść Marcela Prousta – arcydzieło literatury światowej – aczkolwiek uważana za nieprzekładalną na język filmu, od dawna kusiła reżyserów. O przeniesieniu jej na ekran myśleli twórcy tej miary co Luchino Visconti i Joseph Losey. Udało się to ostatecznie Schlöndorffowi. Miłość Swanna jest adaptacją jednej z części powieści „W poszukiwaniu straconego czasu”. Jej bohater – koneser sztuki, esteta, dandys i światowiec ogarnięty jest obsesyjną miłością do niewykształconej, wulgarnej i niewiernej kurtyzany. Film obrazuje dramat chorobliwej namiętności bohatera rozgrywający się na tle życia wyższych sfer końca XIX w., pomijając jednak, tak ważny w dziele Prousta, motyw tytułowego „poszukiwania czasu”.