Takeo ma 27 lat. Pracuje jako urzędniczka w jednej z dużych tokijskich firm. Jest samodzielna, ma poukładane życie, jednak nie czerpie z niego żadnej satysfakcji. Próbując powstrzymać narastającą frustrację i nudę, bierze urlop i wyjeżdża na wieś w odwiedziny do swojego kuzyna. Tam, pracując w polu i wypoczywając, powraca myślami do zapomnianego świata swojego dzieciństwa. Pierwsze dziecięce porywy serca, dojrzewanie, nieporozumienia w domu, kłopoty z matematyką i chłopcami… Te liryczne wspomnienia stają się dla Takeo kluczem do odnalezienia właściwej drogi życiowej.